تقدیم به بهترین عشقم

میخوام برم ازپیش توازم نمی خوای بمونم دوسم نداری بخدادوسم نداری میدونم

چرا امروزم مثل دیروز و فرداست، این چه تقدیر سیاهیه خدایا

بزار این سوال و از خودت بپرسم، این تقاص چه گناهیه خدایا

با توام آی روزگاری که گرفتی، از دل ساده ی من دلخوشی هاشو

فکر کنم من و تو من بعد بی حسابیم، آی زمونه بیا بی خیال ما شو

چرا اون ابر سیاه بی کسی، سایه هاش رو بخت تیره ی منه

چرا جز دلتنگی و دلواپسی، در خونمو کسی نمیزنه نمیزنه

این روزای بد بیاری که همیشه، واسه من مثل یه شب تاریک و سرده

اگه یک روزم بخواد بره از اینجا، از همون راهی که رفته بر میگرده

دیگه هیچ چیزی ازم نمونده دنیا، جز همین جونم که مونده کف دستت

این که چیزی نیست دیگه ته مونده هاشه، همینم بگیرش از من ناز شستت

 مانده ام تنهای تنها آنقدرتنهاکه حتی کسی برای پرکردن جای خالیش

نزدیکم نمی شود چه کسی میداندفرداچه خواهدشدامامن میدانم فرداهم

همچون امروز غمناک وپرازغم ودلشکستگیست الآن چندسال است چنین

روزهاراطی میکنم اماهیچ وقت فردانمی شود

توی این دنیاتنهاچیزی که برام مونده جونمه اونم دیگه کم مونده ازدست

بدمش 

امروز دلم گرفته بدجورانقدری که دلم میخواددادبزنم گریه کنم حرف

دلموبزنم امانمی شه بازم پشت پاخوردم

غم تنهایی هیچ وقت پایدارنمیمونه امامیشه خودت بخوای که

پایداربمونه

خداحافظ همین حالاکه من تنهای تنهایم خدابهت قول میدم بهت قول میدم میگذرم ازهمه چی خیلی آسون 

خداکی این باران بی کسی هاتموم میشه کی من دوباره خندون

میشم کی میشه برگردم به روزای قبل خداکاش بشه دیگه بغض

نکنم که اشکام سرازیرشه کاش بشه

چشم انتظار کسی هستم که او چشم انتظار من نیست.

دلم برای کسی تنگ است که او دلش برای من تنگ نیست.

اشکهایم برای کسی جاریست که او قطره اشکی هم برای من نمیریزد.

دلم بی تابش است اما او بی توجه به بی تابی هایم است.

اشکهایم باز جاریست . دستای سردم می لرزند. نمیتونم بنویسم. خندیدن و گم کردم.

دلم میخواد ازین شهر برم. برم یه جای دور. جایی که هیچ آدمی نباشه. ازینجا خسته ام. از آدمای بی احساس گریزونم. دیگه طاقت شکستنو ندارم.

خسته ام خیلی خسته . حالم روز به روز بدتر میشه

بچه که بودیم دل درد را به یک زبان می گفتیم، همه می فهمیدند. حالا

که بزرگ شدیم، درد دل را به صد زبان می گوییم، اما کسی نمی فهمد